12 Χρόνια Σκλάβος (12 Years A Slave) – 2013
Ελέω Όσκαρ, μοιάζει λογικό να ασχοληθώ για κάποιο διάστημα με τις ταινίες που διέπρεψαν (και μη). Το 12 Χρόνια Σκλάβος συνοδεύτηκε από την πρώτη ίσως οικογενειακή έξοδο σε κινηματογράφο! Ιστορικές στιγμές. Βράδυ Σαββάτου ήταν, έβρεχε, ιδανικές οι συνθήκες λοιπόν.
Η αλήθεια είναι ότι πήγαινα κάπως διστακτικός. Είχα δει μόλις πριν λίγες μέρες και τον Οδηγό Διαπλοκής, που με άφησε να αναρωτιέμαι αν άξιζε ή όχι, οπότε είχα μια επιφύλαξη για ένα ακόμα blockbuster.
Παρόλο που κατά γενική παραδοχή κριτικών και κοινού το 12 Χρόνια Σκλάβος ήταν μια από τις τοπ ταινίες της χρονιάς – πήρε μάλιστα και το Όσκαρ των Όσκαρ (Καλύτερης Ταινίας), δεν είχα μεγάλες προσδοκίες. Και μάλλον επιβεβαιώθηκα.
Η Ταινία
Βασισμένη σε αληθινή ιστορία, η ταινία διαπραγματεύεται το μείζον θέμα της δουλείας των νέγρων, κατά τη περίοδο πριν τον Αμερικανικό Εμφύλιο μεταξύ Βορείων και Νοτίων. Ελεύθερος νέγρος από τον Βορρά (Chiwetel Ejiofor) πέφτει θύμα απάτης, καθώς οι δήθεν συνεργάτες του τον απαγάγουν και τον στέλνουν με ψεύτικο όνομα ως δούλο σε γαιοκτήμονες του Νότου. Η ανάγκη για επιβίωση ξεπερνά τις αρχές του, σύμφωνα με τις οποίες θέλει να ζήσει και όχι να επιβιώσει, και 12 χρόνια μετά έρχεται η λύτρωση, καθώς κερδίζει την ελευθερία του και ξανασμίγει με την οικογένειά του.
Τον Chiwetel Ejiofor τον είδαμε να έχει ένα μικρό ρόλο στο ανυπέρβλητο Love Actually, μια από τις πρώτες του ταινίες. Εδώ βέβαια έχει εξελιχθεί κατά πολύ, καθώς ερμηνεύει με αρκετή πειστικότητα και θεατρικότητα τον ρόλο του σκλάβου. Ένα ρόλο, που σύμφωνα ακόμα και με τον ίδιο τον σκηνοθέτη, θα είναι μάλλον ο ρόλος της ζωής του.
Έκπληξη η πρωτοεμφανιζόμενη Lupita Nyong’o, που στην πρώτη της μόλις ταινία άρπαξε το Όσκαρ Β’ Γυναικείου ρόλου μέσα από τα χέρια της Jennifer Lawrence του Οδηγού Διαπλοκής. Έκπληξη όμως και ο συνταρακτικός Michael Fassbender, που δυστυχώς η ΕΡΜΗΝΕΙΑ του δεν επιβραβεύτηκε με το Όσκαρ Β’ Ανδρικού ρόλου. Αξίζει να σημειωθεί και το πέρασμα του αγαπημένου μας πλέον Benedict Cumberbatch, του οποίου οι μετοχές έχουν ανέβει κατακόρυφα από το Sherlock και μετά.
Η ταινία απέσπασε 3 Όσκαρ, που σε σχέση με τις 9 υποψηφιότητες δεν είναι και τόσο καλή επίδοση. Θα πείτε ολόκληρο Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας πήρε, μην ξεχνάμε όμως ότι το θέμα της ταινίας είναι κάπως ασφαλές, ώστε να χτίσει κάποιος μια ταινία πάνω του.
Για να μην παρεξηγούμαι, θεωρώ πως είναι δυνατή ταινία, προκαλεί πολλά συναισθήματα και αναλύει τις πτυχές της δουλείας με πληρότητα. Ομολογώ ότι δεν έχω δει όλες τις υπόλοιπες υποψήφιες ταινίες, έχω όμως την εντύπωση ότι είναι υπερεκτιμημένη σε σχέση με τα διθυραμβικά σχόλια που την συνόδευαν.
Υπάρχουν κάποιες αστοχίες, όπως το ότι δεν προβλήθηκε η οικογένεια του πρωταγωνιστή τόσο, ώστε να προλάβεις να τον τοποθετήσεις ως χαρακτήρα στην προ σκλαβιάς ζωή του. Με άλλα λόγια η εισαγωγή της ταινίας, πριν δηλαδή αρχίσει το δράμα του πρωταγωνιστή, είναι πολύ μικρή. Σε γενικές γραμμές, έχω την αίσθηση ότι δεν υπήρχε πάντα επιτυχής σύνδεση μεταξύ των κομματιών της ταινίας. Είναι σαν να παρακολουθείς αποσπάσματα από την ζωή του πρωταγωνιστή, χωρίς να φαίνεται απόλυτα η χρονική ύπαρξη τους μέσα σε αυτά τα 12 χρόνια.
Μία ένσταση και για τα επίπεδα βίας που υπήρχαν. Θεωρώ ότι η ταινία προσπάθησε να κερδίσει πόντους χρησιμοποιώντας σκηνές βίας. Κατανοητό μεν ότι ήταν το κυριότερο χαρακτηριστικό της δουλείας και θα έπρεπε κάπως να αποδοθεί. Δεν ήταν απαραίτητες όμως τόσο σκληρές σκηνές για να φανεί αληθινή, αυτό θα μπορούσε να γίνει και χωρίς αυτές.
Να τη δω;
Μόνο και μόνο αν θέλεις να αποκτήσεις γνώμη για την καλύτερη ταινία του 2013. Σαφώς και δεν καταρρίπτω την γνώμη όσων τους άρεσε, και σαφώς δεν θεωρώ την ταινία τελείως αδιάφορη. Προσωπικά όμως δεν με ενθουσίασε. Στα συν βάζω το δυνατό σενάριο, το οποίο όμως δεν αξιοποιήθηκε πλήρως από τον σκηνοθέτη, και την συγκλονιστική ερμηνεία του Michael Fassbender.
