Η Γέφυρα των Κατασκόπων (Bridge of Spies) – 2015
Όταν πρωτοβγήκε στις αίθουσες η Γέφυρα των Κατασκόπων, είχε δημοσιευτεί ένα άρθρο* που προσπαθούσε να αιτιολογήσει γιατί η τέταρτη τότε κοινή ταινία των Spielberg και Hanks θα είχε μεγάλη επιτυχία. Μέχρι τότε λοιπόν, ο Tom Hanks ήταν ο ηθοποιός του οποίου οι ταινίες που είχε πρωταγωνιστικό ρόλο, είχαν αθροιστικά τα μεγαλύτερα έσοδα όλων των εποχών σε σύγκριση με άλλους ηθοποιούς. Μεταξύ αυτών, υπήρχαν ταινίες που ο ρόλος του ήταν εμβληματικός, όπως ο Ναυαγός και το Forrest Gump. Από την άλλη, σωστά μάντεψες, το ίδιο συνέβαινε και με τον Steven Spielberg, με το Jurassic Park και τον ΕΤ τον Εξωγήινο να ξεχωρίζουν μεταξύ άλλων. Σε μία μάλιστα από τις ταινίες που βρέθηκαν στα υψηλότερα στρώματα επιτυχίας και για τους δύο, είχαν κοινή συμμετοχή. Στην Διάσωση του Στρατιώτη Ράιαν. Η ιστορία έδειξε ότι η Γέφυρα των Κατασκόπων δεν έσπασε τα εισπρακτικά κοντέρ, η απήχηση που είχε όμως ήταν αντιστρόφως ανάλογη.
Η Ταινία
Κατά την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου μεταξύ Αμερικής και Σοβιετικής Ένωσης, Αμερικανός δικηγόρος ασφαλειών (Tom Hanks) καλείται να υπερασπιστεί για τα μάτια του κόσμου συλληφθέντα Ρώσο κατάσκοπο (Mark Rylance). Τα πράγματα σκουραίνουν όμως όταν πρέπει να διαπραγματευτεί την ανταλλαγή του με Αμερικανό πιλότο (Austin Stowell) που κρατείται στα ανήλιαγα μπουντρούμια της KGB.
Η Γέφυρα των Κατασκόπων δεν είναι τόσο βαριά ταινία, όσο μπορεί να ακούγεται αρχικά. Ο Spielberg με την βοήθεια του σεναριακού διδύμου – έκπληξη των αδελφών Κοέν εστιάζει στην αφήγηση της πραγματικής αυτής ιστορίας από την πλευρά του δικηγόρου. Δεν πλατειάζουν με λεπτομέρειες από το πολιτικό και στρατιωτικό παρασκήνιο της ιστορίας, ενώ και η ίδια η παρουσία του Tom Hanks δίνει από μόνη της μια πιο ελαφριά προοπτική στην ανάγνωση των γεγονότων. Η απήχηση της ταινίας στην οποία αναφερθήκαμε στην αρχή ήταν τόσο μεγάλη, που ήταν μία από τις ταινίες με τις περισσότερες υποψηφιότητες (έξι) για Όσκαρ εκείνη την χρονιά. Ενώ θα μπορούσε να διεκδικήσει και άλλες δύο για Καλύτερο Μοντάζ και Καλύτερη Φωτογραφία, παρόλο που επικράτησαν τα φαβορί Mad Max και Επιστροφή αντίστοιχα.
Η αξία και το ερμηνευτικό εύρος του Hanks (Sully, Forrest Gump) είναι αδιαμφισβήτητα, αυτός όμως που τράβηξε τα φώτα πάνω του ήταν ο Mark Rylance (Δουνκέρκη). Κέρδισε δίκαια το μοναδικό Όσκαρ που πήρε η ταινία, αυτό του Β’ Αντρικού ρόλου, παρόλο που τόσο ο Marc Ruffalo του Spotlight όσο και ο Christian Bale του Big Short, αλλά κυρίως ο Tom Hardy της Επιστροφής και βέβαια ο Stallone του Creed τον περίμεναν στην γωνία. Ο Rylance όμως, που θεατρικά παίζει στα δάχτυλα τον Σέξπηρ, είχε την πιο μεστή ερμηνεία απ’ όλους. Αυτό που εν τέλει μένει, είναι ότι ο Ψυχρός Πόλεμος δεν ήταν μόνο μεταξύ των δύο υπερδυνάμεων της εποχής. Οι διαφορές μεταξύ ΗΠΑ και ανατολικού μπλοκ ήταν πασιφανείς σε όλους τους τομείς – και ο Spielberg φρόντισε να το υπερτονίσει με κάθε ευκαιρία, αλλά η αντιμετώπιση απέναντι στους ανθρώπους που θεωρήθηκαν κατάσκοποι από τις ίδιες τους τις χώρες ήταν ίδια και απαράλλακτη.
Να τη δω;
Ναι, η Γέφυρα των Κατασκόπων είναι μια πολύ καλή επιλογή. Όχι από αυτές που δεν πρέπει να χάσεις με τίποτα, αλλά αν βρεθεί μπροστά σου μην την προσπεράσεις.
