Πιάσε Με Αν Μπορείς (Catch Me If You Can) – 2002

Να ένας ωραίος στόχος όσο περνάμε ημέρες καραντίνας. Δεν βγαίνουν που δεν βγαίνουν νέες ταινίες, γιατί να μην κάτσεις να δεις πιο παλιές; Ταινίες τόσο γνωστές, που η συχνότητα προβολής τους στην τηλεόραση σε κάνει να ντρέπεσαι και λίγο που δεν τις έχεις δει ακόμα.

Το Πιάσε Με Αν Μπορείς, αν δεν το έχεις δει, είναι σίγουρα μέσα σε αυτήν την λίστα. Τώρα μάλιστα που έρχονται και Χριστούγεννα δεν αποκλείεται να το πετύχεις κάπου ανάμεσα στο Home Alone και το Love Actually.

Υπάρχει βέβαια και η λύση του Netflix, αλλά εκεί ελλοχεύει ο κίνδυνος να παρασυρθείς από καμία πολυδιαφημισμένη σειρά. Που δεν είναι κακό, αλλά να, φτάσαμε να βλέπουμε ταινίες σαν διάλειμμα μεταξύ σειρών.

Η Ταινία

Γλυκούλης και καπάτσος νεανίας (Leonardo DiCaprio) κάνει Ντόλτσε Βίτα με πλαστές επιταγές που φτιάχνει ο ίδιος, καταφέρνοντας κάθε φορά να ξεφεύγει από τον εξ FBI διώκτη του (Tom Hanks), που το έχει πάρει κάπως προσωπικά να τον κοροϊδεύει ένας τινέιτζερ.

Είναι γνωστό ότι ο Tom Hanks είναι από τους αγαπημένους συνεργάτες του Spielberg. Είναι επίσης γνωστό ότι και ο John Williams έχει ντύσει με την μουσική του ταινίες του Spielberg ουκ ολίγες φορές, δίνοντας διαμάντια όπως τα Σαγόνια του Καρχαρία, τα Ιντιάνα Τζόουνς και ο ΕΤ ο Εξωγήινος.

Τι γίνεται όμως όταν συναντιούνται και οι τρεις; Προκύπτουν ταινίες όπως Η Διάσωση του Στρατιώτη Ράιαν, το Πιάσε Με Αν Μπορείς, και παραλίγο και η Γέφυρα των Κατασκόπων, της οποίας τελικά η μουσική πήγε στον Thomas Newman, έπειτα από υπόδειξη του Williams.

Αυτό που σε γοητεύει από την αρχή στο Πιάσε Με Αν Μπορείς, είναι η…αρχή. Και πιο συγκεκριμένα, οι τίτλοι αρχής, στους οποίους γινόμαστε αυτήκοοι μάρτυρες μιας ακόμα καταπληκτικής μουσικής από τον John Williams. Η οποία δένει άρτια και με τα γραφικά, που θυμίζουν λίγο Alfred Hitchcock και Woody Allen μαζί.

Θα ορκιζόμουν μάλιστα ότι κάπου μέσα στην ταινία άκουσα και κάποια από τα μοτίβα της μουσικής του Star Wars. Όπως και να ‘χει, δεν είναι τυχαίο ότι το μουσικό θέμα στο Πιάσε Με Αν Μπορείς απέσπασε την μία από τις δύο οσκαρικές υποψηφιότητες της ταινίας.

Fun fact, ο Thomas Newman που αναφέραμε παραπάνω ήταν επίσης υποψήφιος την ίδια χρονιά για την μουσική στον Δρόμο της Απώλειας. Στην οποία, fun fact 2, έπαιζε ο Tom Hanks, και για την οποία, fun fact 3, ήταν υποψήφιος για Όσκαρ Β Ανδρικού Ρόλου ένας άλλος Newman, ο Paul.

Η άλλη υποψηφιότητα στο Πιάσε Με Αν Μπορείς ήταν για Β Ανδρικού Ρόλου στον Christopher Walken (Ο Ελαφοκυνηγός, Το Βιβλίο της Ζούγκλας), όπου έχασε από τον Chris Cooper του Adaptation. Πήρε βέβαια το αντίστοιχο βραβείο στα BAFTA, παρόλο που η ερμηνεία του δεν ήταν ιδιαίτερα συναρπαστική.

Στα ίδια μήκη κύματος και ο Tom Hanks (Sully, Η Γέφυρα των Κατασκόπων), ίσως σε έναν από τους πιο αδιάφορους ρόλους του. Παρομοίως και ο Steven Spielberg. Η σκηνοθεσία ήταν μεν καλή, όσο αφορά τις λεπτομέρειες ώστε να θυμίζει ότι βρισκόμαστε στην δεκαετία του 60, αλλά μέχρι εκεί. Η λεπτομέρεια που ξεχώρισε για μένα ήταν ο τρόπος με τον οποίο ο Tom Hanks κρατούσε το όπλο του, κάτι που όντως βλέπεις σε ταινίες εκείνης της εποχής.

Αυτός που ξεχώρισε βέβαια ήταν ο τόσο παρεξηγημένος Leonardo DiCaprio (Η Επιστροφή, Τιτανικός), που εξαργύρωσε την ερμηνεία του με μια υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα. Πολύ καλή και η Amy Adams (Η Άφιξη, Νυκτόβια Πλάσματα, Οδηγός Διαπλοκής), στον πρώτο μεγάλο ρόλο της καριέρας της, πριν φτάσει να έχει μέχρι σήμερα 6 υποψηφιότητες για Όσκαρ.

Να τη δω;

Το Πιάσε Με Αν Μπορείς βασίζεται στην ομώνυμη αυτοβιογραφία του χαρακτήρα που υποδύεται ο DiCaprio, αν και η συσχέτιση της ταινίας με το βιβλίο είναι μικρή. Παρόλα αυτά ο χαρακτήρας της ταινίας είναι αρκετά ανάλαφρος, δεν σε κουράζει και είναι συνολικά μια πολύ καλή επιλογή.