Το Τέλειο Χτύπημα (The Best Offer) – 2013
Όταν είχε πρωτοβγεί στις αίθουσες, το Τέλειο Χτύπημα είχε αφήσει πολύ θετική εντύπωση με την πλοκή που παρουσίαζε. Η πρώτη σκέψη τότε ήταν γιατί δεν είχε φτάσει έστω μέχρι τις υποψηφιότητες των Όσκαρ. Με ημερομηνία πρώτης προβολής την 1η Ιανουαρίου 2013 στην Ιταλία και όχι στην Αμερική, θα μπορούσε υπό προϋποθέσεις να διεκδικήσει υποψηφιότητα στην κατηγορία Ξενόγλωσσης Ταινίας στα βραβεία του 2014. Το πρόβλημα ήταν ότι, παρότι ιταλική παραγωγή, μιλούσαν αγγλικά. Αλλά ακόμα και αυτός ο σκόπελος να μην υπήρχε, οι Ιταλοί προτίμησαν να στείλουν ως υποψηφιότητα την Τέλεια Ομορφιά του Sorentino, που τους δικαίωσε πανηγυρικά κερδίζοντας στο τέλος το βραβείο. Η επόμενη προοπτική ήταν να ακολουθήσουν το παράδειγμα του Αστακού, και με πρώτη κυκλοφορία στην Αμερική τον Ιανουάριο του 2014, να την στείλουν στα βραβεία του 2015 για να διεκδικήσει κάτι στις υπόλοιπες κατηγορίες.
Η Ταινία
Γεροστριμμένος και μυγιάγγιχτος δημοπράτης (Geoffrey Rush) καλείται να εκτιμήσει την περιουσία νεαρής μυστηριώδους αγοραφοβικής κληρονόμου (Sylvia Hoeks). Αυτός ερωτεύεται, αυτή λόγω της φοβίας της κρύβεται πίσω από μια πόρτα, οπότε στην σχέση που αναπτύσσουν οι ανατροπές είναι το μόνο που δεν λείπει.
Ακόμα και αν υποθέσουμε ότι ήταν μεταξύ των ταινιών, από τις οποίες τα μέλη της Ακαδημίας έπρεπε να βγάλουν πέντε υποψηφιότητες σε κάθε κατηγορία (και δέκα για αυτήν της Καλύτερης Ταινίας), το Τέλειο Χτύπημα πέρασε και δεν ακούμπησε. Και βλέποντας το πιο σφαιρικά, παρόλο που το 2015 ήταν η χρονιά των λεγόμενων ανεξάρτητων παραγωγών, ομολογουμένως και το Birdman και το Χωρίς Μέτρο είχαν πιο πολλά να προσφέρουν. Πόσο μάλλον το Grand Budapest Hotel. Πιθανόν η αποτυχία να διακριθεί το Τέλειο Χτύπημα να οφείλεται εν μέρει και στο γεγονός ότι βγήκε στις αμερικανικές αίθουσες αρχές του χρόνου. Τα τελευταία πέντε χρόνια, η ταινία που βγήκε πιο νωρίς από όλες στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού (Μάρτιος) και κατάφερε να ξεχωρίσει ήταν μόνο το Grand Budapest Hotel. Ακόμα και πιο πίσω να ψάξουμε, αμφιβάλλω αν θα βρεθεί ταινία που βγήκε Γενάρη και την εκτίμησαν μετά από 14 μήνες.
Ο μεγάλος αδικημένος στο Τέλειο Χτύπημα θεωρείται ίσως ο Geoffrey Rush, του οποίου η ερμηνεία ήταν πολύ καλή. Όχι όμως τόσο καλή ώστε να κοντράρει τον Eddie Redmayne που έπαιξε πιθανώς τον ρόλο της ζωής του στην Θεωρία των Πάντων, όπου υποδύθηκε τον Stephen Hawking. Ακόμα και ο ανταγωνισμός για τις υποψηφιότητες θα ήταν μεγάλος, αφού ο μόνος από τον οποίο θα μπορούσε ίσως να την πάρει ήταν ο Bradley Cooper στο American Sniper. Η πλοκή και το κλίμα μυστηρίου που δημιουργείται είναι αυτά που ουσιαστικά κρατάνε τον θεατή, οπότε θα δώσουμε έναν πόντο εδώ στον Giuseppe Tornatore. Παρόλα αυτά δεν είναι ικανά να σηκώσουν στις πλάτες τους την ταινία συνολικά, που σε όλα τα άλλα υστερεί. Η Sylvia Hoeks (Blade Runner 2049) στον πρώτο της διεθνή ρόλο είναι άχρωμη και ο Jim Sturgess (21, Cloud Atlas), που είναι ο σωσίας του Tom Cruise από το Top Gun, περνάει απαρατήρητος. Ακόμα και ο Donald Sutherland (MASH, Συνηθισμένοι Άνθρωποι) δυστυχώς δεν έδωσε αυτό το κάτι παραπάνω.
Να τη δω;
Το Τέλειο Χτύπημα για κάποιον λόγο δεν θυμίζει κινηματογραφική ταινία, καθώς θα μπορούσε κάλλιστα να είναι μια μίνι σειρά δύο επεισοδίων. Παρόλα αυτά είναι μια καλή επιλογή, δεδομένου ότι θα δεις να εκτυλίσσεται μια ιστορία με ωραία πλοκή και τον Geoffrey Rush να μπαίνει στο πετσί του ρόλου του με την μαεστρία που τον χαρακτηρίζει. Μέχρι εκεί όμως, μην περιμένεις να δεις κάτι παραπάνω.
