Το Κορίτσι από τη Δανία (The Danish Girl) – 2015

11201744_oriΤο θέμα με το οποίο καταπιάνεται το Κορίτσι από τη Δανία είναι ιδιαίτερο, καθώς πρόκειται για την πραγματική ιστορία της πρώτης επέμβασης αλλαγής φύλου. Αυτό είναι κάτι που όλοι όσοι το βλέπουν στον κινηματογράφο, λογικά θα το ξέρουν – κανείς δεν πάει να δει κάτι για το οποίο δεν έχει ιδέα. Και άντε, τα επιφωνήματα έκπληξης των συμπαθέστατων κατά τ’ άλλα κυριών (που πιθανόν να μην έχουν δει trailer) όταν βλέπουν έναν άντρα να ντύνεται με γυναικεία ρούχα,  να τα καταλάβω. Οι έφηβοι όμως γιατί να χαλάνε το χαρτζιλίκι τους και εμάς τους υπόλοιπους όταν γελάνε σε κάθε κάπως πιο εξεζητημένη σκηνή; Με ένα φραπόγαλο πιο καλά θα περνούσαν και αυτοί και εμείς.

Η Tαινία

Ζωγράφος (Eddie Redmayne) βλέπει να βγαίνει στην επιφάνεια η γυναικεία φύση που κρύβει μέσα του, όταν η επίσης ζωγράφος σύζυγος  του (Alicia Vikander) του ζητάει να αντικαταστήσει την κοπέλα που εκείνη ζωγραφίζει.

Το Κορίτσι από τη Δανία ήταν μια από τις τρεις ταινίες (Hateful Eight λόγω Ταραντίνο και Revenant λόγω Leo οι άλλες δύο) που πολλοί περίμεναν από την αρχή της σαιζόν, μεταξύ των οποίων και εγώ. Δεν αναφέρω το Star Wars που είναι μια κουλτούρα μόνο του και αναμέναμε όλοι εδώ και χρόνια. Το Κορίτσι από τη Δανία λοιπόν το περιμέναμε για ένα ακόμη ρεσιτάλ του Eddie Redmayne, μετά το ρόλο του ως Stephen Hawking στη Θεωρία των Πάντων που μας καθήλωσε και του χάρισε το Όσκαρ Ά Αντρικού Ρόλου.

Φέτος αποδεικνύει ότι το περσυνό επίτευγμα δεν ήταν τυχαίο, αφού και τώρα δίνει μια ολοκληρωμένη ερμηνεία, καθώς η κάθε του κίνηση, η κάθε του έκφραση δείχνει ότι έχει μελετήσει τον ρόλο του λεπτομερώς. Είναι μεν πολύ δυνατό όλο αυτό σαν concept, η αλλαγή στην ψυχοσύνθεση του ίδιου και η διαχείριση της κατάστασης από την σύζυγο του, νοιώθω όμως ότι ο σκηνοθέτης δεν το πέρασε στον θεατή με την ένταση που έπρεπε. Τον ρόλο της Vikander θα μπορούσε να τον απογειώσει ενώ δεν εκμεταλλεύτηκε ούτε το θέμα ούτε την δεινότητα του Redmayne, που ουσιαστικά αυτός κρατάει την ταινία, και αν δεν ήταν αντίπαλος ο Leo, θα το έπαιρνε και φέτος το Όσκαρ (λες..;). Οι άλλες τρεις υποψηφιότητες, για Β’ Γυναικείου (η Vikander μάλλον θα το χάσει από την Rooney Mara του Carol), Σχεδιασμού Κοστουμιών και Παραγωγής, λογικά δεν έχουν τύχη.

Να τη δω;

Ένα quote στην διαφήμιση της ταινίας λέει «Δεν μπορείς να τη ξεχάσεις». Αυτό που δεν θα μπορείς να ξεχάσεις δεν είναι η αξιοπρεπέστατη σε γενικές γραμμές ταινία, αλλά η ερμηνεία του Redmayne, που είναι μάλλον και ο κυριότερος λόγος για να τη δεις.

Ίσως σας ενδιαφέρουν…

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *