Χρυσές Σφαίρες 2018
Κάπου αρχίζει και μπερδεύεται το πράγμα με την διαμαρτυρία σε τελετές απονομής βραβείων. Μέχρι και την δεκαετία του 90, οποιαδήποτε παρέμβαση γινόταν σε τελετές απονομής βραβείων Όσκαρ ή Χρυσών Σφαιρών, είχε να κάνει κυρίως με την ακτιβιστική δράση. Η αντίδραση του Marlon Brando για την αντιμετώπιση των Ινδιάνων ιθαγενών ή η ευαισθησία του Richard Gere για την καταπάτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων στην Κίνα, μόνο συμπάθεια θα μπορούσαν να προκαλέσουν. Πόσο μάλλον σε μια εποχή που η ταχύτερη διάδοση μαζικής πληροφορίας περιοριζόταν στην χρήση της τηλεόρασης και του ραδιοφώνου. Τα 20 επόμενα χρόνια οι τοποθετήσεις από το βήμα αυτό πήραν δυστυχώς την μορφή πολιτικής προπαγάνδας, με αποκορύφωμα την προ ενός έτους επίθεση της Meryl Streep στον νεοεκλεχθέντα πρόεδρο της Αμερικής Donald Trump.
Η κατρακύλα αισίως συνεχίζεται με την ευγενική χορηγία και την δύναμη που δίνουν πλέον και τα social media. Πριν από δύο χρόνια υπήρξε η διαμαρτυρία για την περιθωριοποίηση των έγχρωμων συντελεστών από τα Όσκαρ μέσω του hashtag OscarsSoWhite. Φέτος, ήταν η σειρά των σκανδάλων σεξουαλικής παρενόχλησης που ώθησαν τις σταρ του Hollywood να φτιάξουν τα hashtags MeToo και WhyWeWearBlack, και να παραγγείλουν μαύρες τουαλέτες για να εμφανιστούν στην χτεσινή απονομή των Χρυσών Σφαιρών. Για να δούμε του χρόνου τι θα φορέσουν… Σαφώς και είναι καταδικαστέα όσα αποκαλύφθηκαν τους τελευταίους μήνες, όμως οι Χρυσές Σφαίρες και τα Όσκαρ είναι βραβεία καλλιτεχνικά. Σε αυτές τις τελετές βραβεύεται η τέχνη του κινηματογράφου, και μόνο γιορτή θα έπρεπε να είναι ένα τέτοιο γεγονός. Η προβολή ενός ήδη -ορθώς- υπερπροβεβλημένου σκανδάλου αφαιρεί από την λάμψη που δικαιούται ο υγιής κινηματογράφος, και δεν προσφέρει τίποτα, παρά μόνο γραφικότητα.
Στην ουσία τώρα. Σε μια χρονιά που δεν έχει να προσφέρει πολλά, λίγες είναι οι ταινίες που ξεχώρισαν. Το The Post, παρά τις έξι υποψηφιότητες, δεν απέσπασε κάποιο βραβείο, η δυναμική όμως της αγία τριάδας Steven Spielberg-Tom Hanks-Meryl Streep δύσκολα θα στερήσει και βραβεία Όσκαρ από την ταινία. Ευχάριστη έκπληξη με λιγότερο ηχηρά ονόματα ήταν το Three Billboards Outside Ebbing, Missouri, που έφυγε με τέσσερα βαρβάτα αγαλματάκια (Δραματικής Τανίας, Σεναρίου, Α Γυναικείου και Β Αντρικού). Ακόμα ξεχώρισε το πολυαναμενόμενο και παραμυθένιο The Shape of Water του Guillermo Del Toro με τις επτά υποψηφιότητες και τα δύο βραβεία (Σκηνοθεσίας, Μουσικής), καθώς και το Lady Bird που με τέσσερις υποψηφιότητες κατέκτησε τα βραβεία Καλύτερης Ταινίας (Κωμωδία ή Μιούζικαλ) και Α Γυναικείου ρόλου. Μπορεί λοιπόν οι Χρυσές Σφαίρες να έχουν τον άτυπο τίτλο του προάγγελου των Όσκαρ, αυτό όμως δεν σημαίνει απαραίτητα ότι ταινίες όπως η Δουνκέρκη ή το The Greatest Showman θα υστερήσουν.
Αυτό πάντως που προκαλεί εντύπωση είναι ολοένα και μεγαλύτερη συχνότητα παρουσίας των αστέρων του Hollywood σε τηλεοπτικές παραγωγές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι φετινές πεντάδες ηθοποιών που διεκδίκησαν το βραβείο Α Αντρικού ρόλου και Α Γυναικείου ρόλου σε μίνι σειρές. Ewan McGregor, Geoffrey Rush, Jude Law, Kyle MacLachlan (ο πιο ‘τηλεοπτικός’ απ’ όλους) και Robert DeNiro από την μία, Nicole Kidman, Reese Witherspoon, Jessica Biel, Jessica Lange και Susan Sarandon από την άλλη. Και πως να απέχουν δηλαδή, δεδομένης τόσο της πληθώρα σειρών να βγαίνουν στον αέρα κάθε χρόνο, όσο και της ποιότητας που έχουν πλέον αρκετές από αυτές, ‘αναγκάζοντας’ το κοινό να μην μπορεί να ξεκολλήσει, και σε ορισμένες περιπτώσεις να εθιστεί επικίνδυνα.