Οδηγός Διαπλοκής (American Hustle) – 2013

Εντάξει, εδώ όλη η ιδέα είχε να κάνει με τα ‘Οσκαρ. So simple. Είχαν μόλις ανακοινωθεί οι υποψηφιότητες, και από τα μεγάλα φαβορί ήταν και ο Οδηγός Διαπλοκής σε 10 κατηγορίες, πολλές από τις οποίες ήταν πρώτης γραμμής: ταινίας, σκηνοθεσίας, ερμηνειών, κλπ. Πως θα μπορούσα να μην τη δω..; Η αλήθεια είναι, είχα μέσα μου μια κρυφή ελπίδα ότι τελικά θα καταλήγαμε στην Μαγική Ομπρέλα. Το όνειρο μου θα γινόταν πραγματικότητα. Επιτέλους θα έβλεπα τον Walt Disney εν δράσει! Αυτόν που έκανε να υπάρχουν όλοι οι αγαπημένοι μου ήρωες κόμικς. Τους οποίους μέχρι πριν λίγο καιρό διάβαζα, ώσπου να σκάσει σαν βόμβα στη ζωή μου η είδηση ότι τα περιοδικά Disney δεν ξαναβγαίνουν στην Ελλάδα. Τελικά δεν τον είδα.

Η Ταινία

Ζευγάρι απατεώνων (Christian Bale – Amy Adams) παγιδεύεται από το FBI και αναγκάζεται να συνεργαστεί με συνεπαρμένο ομοσπονδιακό πράκτορα (Bradley Cooper), για να ξεσκεπάσουν μαζί μαφιόζους και διεφθαρμένους πολιτικούς. Δόξα και προαγωγή για τον δεύτερο, ελευθερία για τους πρώτους. Επειδή όμως ο καθένας κοιτάει την πάρτη του, τα πράγματα παίρνουν απρόσμενη τροπή. Ομολογώ ότι ακόμα δεν έχει ξεκαθαρίσει μέσα μου αν η ταινία μου άρεσε ή όχι. Ακόμα το σκέφτομαι. Έχει σαφώς αρκετά δυνατά στοιχεία. Η ταινία βασίζεται σε αληθινά γεγονότα της δεκαετίας του 70, και πραγματικά σε βάζει μέσα στο κλίμα της εποχής. Από τα κουστούμια και τις κομμώσεις (Bradley Cooper for the win) έως τον τρόπο διασκέδασης τότε, που οι άνθρωποι έβγαιναν για να χορέψουν και όχι για να πιουν (άσχετα αν έπιναν τα πάντα). Η μουσική της ταινίας είναι επίσης πολύ καλή και ταιριάζει άψογα με την ροή της.

Πολύ καλές και οι ερμηνείες. Ευχάριστη έκπληξη για μένα ο Christian Bale, που έχει πάρει έναν ρόλο τελείως διαφορετικό απ’ ότι ξέραμε. Η ταινία αρχίζει με ένα πλάνο του, που λες «δεν μπορεί να είναι αυτός ο Batman που όλοι αγαπήσαμε». Πέρα από αυτό το πλάνο, η ερμηνεία του είναι πολύ πειστική. Εξαιρετική επίσης η Jennifer Lawrence, που υποδύεται την νευρωτική – α λα Woody Allen- σύζυγο του  Bale. Αν πάρει και το Όσκαρ Β’ Γυναικείου ρόλου, θα είναι ίσως μια δικαίωση φέτος για τους νευροψυχωτικούς χαρακτήρες που δημιουργεί ο Woody Allen, καθώς η Cate Blanchett στο Blue Jasmine θεωρείται η σχεδόν βέβαιη κάτοχος του αντίστοιχου αγαλματιδίου για τον Α’ Γυναικείο ρόλο. Τέλος αξίζει μια αναφορά και στον Jeremy Renner, τον καλό, αλλά διεφθαρμένο πολιτικό, που θέλει να παγιδέψει το FBI.

Υπάρχει όμως και το αλλά..Όλα τα παραπάνω τα συνειδητοποιείς εκ των υστέρων, σε έναν απολογισμό της ταινίας που κάνεις. Σε real time, το πρώτο μισό της ταινίας είναι βασανιστικά αργό, σε αντίθεση με το δεύτερο που κάπως ανάβουν τα αίματα. Στο τέλος καταλαβαίνεις ότι η διάρκεια της ταινίας θα μπορούσε να είναι μισή ώρα μικρότερη. Αυτό από μόνο του είναι αρκετό για να σου δώσει την αίσθηση ότι η ταινία τελικά είχε περισσότερες λεπτομέρειες απ’ ότι θα έπρεπε.

Να τη δω;

Αν συγκρίνεις όλα τα παραπάνω, μάλλον θα πρέπει να τη δεις. Να έχεις όμως ώρα μπροστά σου. Αν προσέχεις τα επιμέρους στοιχεία κάθε ταινίας, αξίζει. Αν σου αρέσουν γενικά οι ταινίες με γρήγορες σκηνές δράσης, δεν θα σε ενθουσιάσει. Ένας λόγος ακόμα για να (μην) τη δεις, είναι ο Robert de Niro, που εμφανίζεται πλέον σε ταινίες, πιο συχνά απ’ ότι ο Άδωνις στα παράθυρα.