Joker – 2019
Βγαίνοντας από την αίθουσα μετά την προβολή του Joker, η αίσθηση ήταν γνώριμη. Όλο αυτό που μόλις είχα βιώσει κάτι μου θύμιζε, κάπου το είχα ξαναδεί. Ακολουθεί κουίζ.
α) Το Joker είναι ταινία του 2019, που δείχνει το Gotham City των αρχών της δεκαετίας του 80. (Αν δεν ήξερες ότι είναι το Gotham και νόμιζες ότι είναι η Νέα Υόρκη, δεν πειράζει, είναι το ίδιο. Εξάλλου εκεί γυρίστηκε η ταινία.) Η άλλη ταινία είναι του 1977 και δείχνει την Νέα Υόρκη του 1977.
β) Και στις δύο κεντρικός ήρωας είναι ένας…αντιήρωας.
γ) Τόσο στην πρώτη, όσο και στην δεύτερη, ο αντιήρωας κουβαλάει όπλο.
δ) Ένας από τους παραγωγούς του Joker όταν ξεκίνησε να γυρίζεται,ο Martin Scorsese, ήταν και ο σκηνοθέτης της άλλης ταινίας.
ε) Πάμε και στο ευκολάκι. Και στις δύο παίζει ο Robert De Niro.
Αν δεν το μάντεψες ακόμα, το Joker είναι κατά κάποιον τρόπο, και χωρίς καμία διάθεση περαιτέρω σύγκρισης, ότι ήταν ο Ταξιτζής την δεκαετία του 70.
Η Ταινία
Ψυχωτικός και εσωστρεφής κλόουν (Joaquin Phoenix) δέχεται κάθε είδους απόρριψη που μπορεί να υποστεί κάποιος, ώσπου αποφασίζει να πάρει την κατάσταση στα χέρια του.
Το Joker έχει όλους και όλους τρεις πρωταγωνιστές. Ο ένας είναι ο σκηνοθέτης, Todd Phillips. Ποιος περίμενε ότι ο ίδιος άνθρωπος που έκανε σκηνοθετικό ντεμπούτο με το Road Trip, που έδωσε οδηγίες στον Snoop Dogg στο Starsky & Hutch, και του οποίου μεγαλύτερη επιτυχία μέχρι τώρα ήταν το Hangover, θα έφτιαχνε κάτι τέτοιο; Μάλλον κανείς.
Παρεπιμπτόντως, φαίνεται να έχει εδραιωθεί ως δίδυμο και με τον σατανά τον Bradley Cooper. Εκτός της συνύπαρξης τους και στα τρία Hangover, βλέπεις ο Cooper είναι ένας από τους παραγωγούς του Joker, όπως επίσης και της προγούμενης ταινίας του Phillips, τα Σκυλιά του Πολέμου, στην οποία έπαιξε κιόλας. Αλλά και ο Phillips ήταν ένας από τους παραγωγούς στο Ένα Αστέρι Γεννιέται, ταινία που έγραψε, σκηνοθέτησε και πρωταγωνίστησε ο Cooper.
Στα του Joker τώρα, αυτό που καταφέρνει ο Phillips είναι μοναδικό. Και δεν αναφέρομαι στα κοντινά που έκανε πάνω στον τρελάρα τον Phoenix, ώστε να αναδείξει κάθε ικμάδα της ψύχωσης του. Αυτό εξάλλου είναι ένα εύκολο σκηνοθετικό τρικ και από μόνο του δεν θα ήταν ικανό για το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Η μαγεία εδώ έχει να κάνει με το ότι δημιούργησε όλες τις συνθήκες προκειμένου ο θεατής να συμπαθήσει τον Joker. Κάθε περιβάλλον που δημιούργησε γύρω του – οικογενειακό, κοινωνικό, επαγγελματικό, προσωπικό – ήταν τοξικό, με αποτέλεσμα ο θεατής να τον λυπάται και να περιμένει απεγνωσμένα την λύτρωση του.
Σε αυτό παίζει σημαντικό ρόλο και ο δεύτερος πρωταγωνιστής της ταινίας, η Hildur Guðnadóttir, που υπογράφει την μουσική. Αν δεν έχεις ακούσει το όνομα της μέχρι τώρα είναι λογικό, καθώς δεν έχει κάποια λαμπρή πορεία στο χώρο του θεάματος. Μέχρι τώρα.
Γιατί αν μέσα στο 2019 πήρε Emmy για την μουσική της στο Chernobyl, και βραβεύτηκε και στο φεστιβάλ Βενετίας για το Joker, ποιος ξέρει τι θα ακολουθήσει. Όλη αυτή η ένταση λοιπόν που δημιουργείται γύρω από τον Joker, οφείλεται κατά πολύ στην μουσική της ταινίας, που είναι το λιγότερο υποβλητική.
Ο τρίτος πρωταγωνιστής δεν είναι άλλος από τον Joaquin Phoenix (Ο Μονομάχος, Δικός Της). Πραγματικά το πρώτο πράγμα που έκανα όταν τελείωσε η ταινία, ήταν να θυμηθώ πως ήταν πριν μεταμορφωθεί για τις ανάγκες του ρόλου. Έχασε πολλά κιλά, άφησε πολλά μαλλιά, και με την ερμηνεία του σε κάνει να ξεχάσεις τον Heath Ledger από τον Σκοτεινό Ιππότη του Nolan.
Βέβαια ο χαρακτήρας στο Joker έχει τελείως διαφορετικό υπόβαθρο, καθώς είναι ένα origin story, ενώ στον Σκοτεινό Ιππότη ο Joker ήταν ήδη ένας αδίστακτος κακός. Όπως και να ‘χει, ο Phoenix δίνει μια πολυδιάστατη ερμηνεία που δεν πρόκειται να ξεχαστεί, και, χωρίς βέβαια να γνωρίζω ακόμα τον ανταγωνισμό, δεν βρίσκω λόγο για να μην πάρει και το Όσκαρ.
Και επιτέλους βλέπουμε τον Robert de Niro (Ο Ταξιτζής, Τα Καλά Παιδιά, Οδηγός Διαπλοκής) να συμμετέχει σε ένα ενδιαφέρον project. Και να έχει και άλλο ένα στα σκαριά, το Irishman. Κάτι το Comedian, κάτι το Intern, κάτι το Dirty Grandpa, νισάφι πια.
Να τη δω;
Είναι το must της σεζόν, άρα ναι. Σαν ταινία ή σαν σκηνοθεσία πιθανόν να μην βραβευτεί. Αλλά μόνο και μόνο για την ερμηνεία του Phoenix αξίζει και με το παραπάνω.
