Spy – 2015

Πόσες φορές έχεις δει σε κριτικές του κοινού να ανφέρονται σε μια κωμωδία ως «Η κωμωδία της χρονιάς» και να λένε «Χρόνια είχα να γελάσω τόσο». Για κάθε κωμωδία! Και να σκέφτεσαι, δεν μπορεί, μάλλον έτσι θα είναι. Και όταν τελικά την βλέπεις, να διαπιστώνεις ότι τελικά δεν είναι κωμωδία, και ακόμα και να είναι, να προσπαθείς να βρεις έστω μία σκηνή για να σκάσουν τα χείλη σου ένα δειλό γελάκι. Η προτελευταία ταινία που τηρούσε τις προδιαγραφές ήταν το πρώτο Horrible Bosses το 2011. Η τελευταία, που το κάνει και με το παραπάνω, είναι το Spy.

Η ταινία

Παχουλή κυρία (Melissa McCarthy) εργάζεται ως υποστηρηκτική υπάλληλος στην CIA, όπου βοηθάει πράκτορες να φέρουν εις πέρας τις αποστολές τους. Όταν ο πράκτορας με τον οποίο συνεργάζεται (Jude Law) – και είναι και λίγο τσιμπημένη μαζί του – πεθαίνει, εκείνη αποφασίζει να γίνει μυστική πράκτορας και να συνεχίσει την αποστολή του, με ότι αυτό συνεπάγεται τηρουμένων των αναλογιών (της)!

Σαφώς και σε μια κωμωδία, στοιχεία όπως σκηνοθεσία, ερμηνείες κλπ. έχουν κατά βάση δευτερεύοντα ρόλο, τόσο για τους συντελεστές της ταινίας όσο και για το κοινό. Αυτό που έχει σημασία για όλους, είναι η ταινία να βγάλει γέλιο. Κάτι που όπως αποδεικνύεται είναι ίσως το ίδιο απαιτητικός στόχος απ’ότι μια καλή ερμηνεία για μια δραματική ταινία. Στο Spy το γέλιο ρέει άφθονο, και δεν είναι μόνο η πρωταγωνίστρια που (και λόγω εμφάνισης) συμβάλλει σε αυτόν τον σκοπό. Τα κρυφά χαρτιά είναι άλλα: η Miranda Hart, κολλητή της Melissa McCarthy, ο Peter Serafinowicz, Ιταλός κατάσκοπος παντός καιρού και ο Jason Statham. Η Miranda Hart, ως γνήσια αγγλική κωμική φιγούρα, κουβαλάει πάντα κάτι από το βρετανικό της φλέγμα και είναι απλά απολαυστική, ενώ ο Peter Serafinowicz αν και Βρετανός, πείθει απόλυτα ερμηνεύοντας το στερεότυπο του μέσου Ιταλού. Ο Jason Statham όμως είναι η μεγαλύτερη έκπληξη, καθώς πέρα από κάθε προσδοκία σε κάνει να γελάς(!) χωρίς παράλληλα να ξεφορτώνεται την περιπέτεια από τον χαρακτήρα που υποδύεται, όπως δηλαδή τον είχαμε μάθει ως τώρα.

Να τη δω;

Ναι, είναι εξαιρετική επιλογή. Δεν θα μπεις στην διαδικασία να ψάξεις κάποιο νόημα, όλα έρχονται στο πιάτο και είναι λίγο πολύ προβλέψιμα. Ε και; Όταν βλέπεις μια ταινία, το να βγάλεις συμπεράσματα δεν είναι το παν. Το θέμα είναι ότι θα περάσεις καλά.